نویسنده : تیم تحریریه آکادمی بازار
بی قرار و کم حوصله
اشتراک گذاری
Share on whatsapp
Share on telegram
Share on twitter
Share on linkedin
چرا بعضی از انسان‌ها صبر ندارند؟ چرا سریع عصبانی می‌شوند؟ دلایل مختلفی برای کم‌حوصله بودن افراد وجود دارد. شناختن این دلایل به شما کمک می‌کند که با افراد در محل کار، خیابان و … بهتر برخورد کنید و همچنین به شما کمک می‌کند که بفهمید آیا شما سریع عصبانی می‌شوید یا نه و اگر اینطور هست چه کاری برای آن می‌توان انجام داد. دلایلی که باعث بی‌صبری افراد می‌شوند:
1. افرادی که زود عصبانی می‌شوند معمولاً کم‌حوصله‌اند. کم‌حوصلگی باعث خشم می‌شود و بالعکس.
2. کسی که در بازه زمانی کوتاهی باید تمرکز داشته باشد، زودتر بی‌طاقت می‌شود به خصوص اگر مجبور باشد بیش از چند لحظه بر چیزی تمرکز کند.
3. انتظار کشیدن به مدت طولانی مثلاً منتظر بودن برای اتوبوس یا یک دوست یا تأخیری پرواز، ، حوصله را به سر می‌برد. زمانی‌که باید منتظر چیزی باشید، اغلب کم‌حوصله و بیقرار می‌شوید.
4. تماشای یک فیلمی که دوست ندارید یا خواندن یک کتاب کسل‌کننده امکان دارد صبرتان را از بین ببرد.
5. امکان دارد کسی قولی به شما بدهد و به آن عمل نکند، در این موقع هست که صبرتان طاق می‌شود. مثلاً اگر رئیس تان به شما قول ترفیع رتبه را بدهد اما هیچ اتفاقی نیفتد یا کسی کتابی را از شما قرض بگیرد اما سر موعد مقرر آن را بازنگرداند، به احتمال زیاد در این مواقع شما صبر و قرار ندارید و ممکن است که عصبانی، ناراحت و ناراضی شوید.
6. اگر اطراف شما افرادی هستند که کُند عمل می‌کنند و در کارها دست به دست می‌کنند، این رفتار ممکن است باعث شود حوصله‌تان سر برود. به عنوان مثال هنگام پرداخت مبلغ خرید در یک فروشگاه نفر جلوی شما زود نمی‌جُنبد یا در هنگام رانندگی ماشین جلو آهسته می‌راند. این موارد ممکن است که باعث بیقراری و کم‌حوصلگی شما شود.
7. وقتی که کارهای زیادی باید انجام دهید و کارها به خوبی پیش نمی‌رود یا مشکلات و موانع سد راهتان می‌شود، شما بی‌صبری می‌شوید.
Why are some people often restless and bored?
8. اکثر افراد دنبال لذت آنی هستند. آنها می‌خواهند همین الان به نتیجه برسند اما این همیشه ممکن نیست. آنها نمی‌خواهند معطل شوند و سعی و تلاش کنند. اگر شروع به یاد گرفتن زبان جدیدی کردند می‌خواهند پس از مدت زمان کوتاهی بتوانند صحبت کنند. اگر باید مهارتی را بیاموزند می‌خواهند فوری به آن برسند. آنها می‌خواهند به زودی وزن خود را کم کنند یا در مدت زمان کمی ثروتمند شوند. این رویکرد درستی نیست چرا که هر چیز با ارزشی در زندگی نیاز به تلاش و وقت گذاشتن دارد.
9. گاهی اصلاً فردی کم‌حوصله متولد شده و کم‌طاقت بودن بخشی از شخصیتش شده است. اگر آنها هیچ کاری برای این خصلت خود انجام ندهند زمانی که پا به سن می‌گذارند اوضاعشان بدتر می‌شود. چنین افرادی اغلب بیقراری را به دیگران منتقل می‌کنند و آنها را دچار استرس می‌کنند. مثلاً به عنوان کارفرما کار بیش از اندازه‌ای را از کارمندان خود تقاضا می‌کنند و این باعث رنجش، ناراحتی و استرس آنها می‌شود.
10. امروزه مردم برای رسیدن به اهداف خود به دنبال شیوه‌های جدیدی هستند. اما این همیشه شدنی نیست. این نگرشی سطحی است نسبت به آنچه که انجام می‌دهند.
11. دلیل دیگرِ بیقراری افراد، سرعت زندگی مدرن است. در این زندگی به تلاش بسیاری نیاز است و انسان تمایل دارد که سریع به اهداف و آرمان‌های خود برسد. این سبک زندگی نه تنها انسان را کم‌حوصله می‌کند بلکه دچار استرس شده و سلامتی‌اش را به خطر می‌اندازد.
12. کم‌حوصله بودن همچنین می‌تواند به علت ضعف و بیماری باشد و در این موارد به کمک‌های حرفه‌ای نیاز می‌شود.
موارد مذکور دلایل کم‌حوصلگی را بیان کرد. حال شاید بپرسید که آیا کم‌حوصله بودن و بیقراری راه چاره دارد؟ آیا ممکن هست که آن را از بین برد و آرام و صبور شد؟ جواب هست بله. با تلاش شما آن ممکن است. آیا شما آماده‌اید که این کار را انجام دهید؟ آیا حاضرید که از این عادتی که موجب خشم، کم‌تحملی و از بین رفتن روابطتان می‌شود، دست بکشید؟
تمام افرادی که به موفقیت دست می‌یابند باید صبور باشند.
ورزشکاران باید هر روز تمرین کنند تا قهرمان شوند.
رهبران بزرگ باید در هر حوزه‌ای از زندگی صبر کنند و منتظر بمانند تا روزی به قدرت برسند.
هنرمندان، نویسندگان و مخترعان و مردمی که در هر حوزه‌ای به مقام بالایی رسیده‌اند، همگی صبور بوده‌اند.
راه‌های بسیاری برای صبور بودن وجود دارد که اثربخش است. یکی از این راه‌ها خود- انضباطی است. افرادی که خود-انضباطی دارند، صبورترین افراد هستند. همچنین اگر یاد بگیرید که ذهن خود را آرام نگه دارید، صبورتر خواهید شد. برای موفق شدن در این شیوه‌ها باید برای مدتی آنها را تمرین کنید. نتایج این تمرین بسیار ارزشمند می‌باشد و در هر زمینه‌ای در زندگی به کمک شما می‌آید.
